२५ वर्षदेखि खोरमा

भिडियो हेर्नको माथि को बक्स मा डबल क्लिक गर्नु होस्

पोखरा, श्रावण ११ - भव्य दुई तले पक्की घर । मूल ढोकाबाट छिर्नसाथ दायाँतर्फ एउटा काठको खोर देखिन्छ । खोरभित्र टुक्रुक्क बसिरहेका छन् २६ वर्षीय घनश्याम गौतम । न उनी हाँस्न, बोल्न सक्छन्, न उठेर हिँडडुल गर्न । सानैमा टाउकोमा पानी जमेर शल्यक्रिया गरिएपछि उनी २५ वर्षदेखि सुतिरहेका छन् त्यही खोरभित्र । हेम्जा ६, बाँस्कोटकी ५६ बर्षीया राधिका छोरा घनश्यामको स्याहारसुसारमा चौबिसै घन्टा खटिन्छिन् । 'छोरा जन्मदा बुढेसकालमा पाल्ला भन्दै खुसी भएकी थिएँ,' राधिकाले भनिन्, 'तर आज उल्टो मैले नै रेखदेख गर्नुपर्‍यो ।' श्रीमान् कृष्णले अर्को विवाह गरेर घरै छाडेर हिँडेपछि उनी यति बेला एक्लो अपांग छोरा स्याहारेर बसेकी छिन् । सामान्य अवस्थाका घनश्यामको केही समयपछि पानी जमेर टाउको ठूलो बन्यो । ८ महिनापछि काठमाडांै पुर्‍याएर शल्यक्रिया गरेर पानी निकालिएपछि उनी सामान्य अवस्थामा फर्किएका थिए । चिकित्सकले नियमित स्वास्थ्य परीक्षणका लागि ल्याउन भनेका थिए । तर श्रीमान् कृष्णले अर्को विवाह गरी पोखरा झरेपछि राधिकाले छोरालाई नियमित उपचार गराउन सकिनन् । 'श्रीमान्ले अर्को विवाह गरी घरै छाडेर गए,' भावुक मुद्रामा राधिकाले भनिन्, 'छोराको उपचारमा समेत वास्ता गरेनन्, मैले केही नजानेकीले कतै लैजान सकिन । आज यस्तो हालत भयो ।' उनले अझै पनि कतै उपचारका लागि लैजान पाए कम्तीमा आफैं खाएर दिसापिसाब तर्काउन सक्ने हुन्थ्यो कि भन्ने आशामा आफू रहेको बताइन् । उपचार अभावमा घनश्याम मानिसक र शारीरिक अपांग भएका हुन् । उनको टाउकोबाट कम्मरसम्म एउटा पाइपसमेत राखिएको छ । घनश्यामका हातखुट्टा चल्दैनन् । दिसापिसाब तथा खानपिन सबै आमा राधिकाले खोरभित्रै गराउँछिन् । 'घरमा अर्को कोही छैन,' राधिकाले दुःख पोखिन्, 'म पनि बिरामी भएर सुते भने कसले गर्ला स्याहार सुसार ।' उनले छोराको यस्तो अवस्था देख्दा आफू सधंैभर तनावमा रहनु परेको बताइन् । घनश्याम कान्छा छोरा हुन् । जेठा छोरा भानु र बुहारी अहिले बेलायतमा छन् । पश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अस्पतालका मेडिकल सुपरिटेन्डेन्ट डा. बुद्धिबहादुर थापाले उपचार हुने नहुने बिरामी नहेरी भन्न नसकिने बताए । 'विगतको उपचार सुन्दा यो न्युरो सर्जरीको डाक्टरलाई देखाउनुपर्ने हुन्छ,' थापाले भने, 'सबैभन्दा पहिला त के कारणले गर्दा टाउकोमा पानी जम्यो भन्ने पत्ता लगाउनुपर्छ ।'